Košarkom počeo da se bavi sa13 godina u “Železničaru”, 1966 do 1971. godine. U sezoni 1971/72. igrao za “Borac” (četvrto mesto u Prvoj ligi). Potom igrao u PARTIZANU (1972-1981), “Skavoliniju” (Pezaro, Italija, 1981-1983) i “Stand Franseu” (Pariz, Francuska, 1983-1984).
Sa “PARTIZANOM osvojio tri titule prvaka Jugoslavije (1975/76, 1978/79 i 1980/81), kao i Kup Jugoslavije (1978/79, Niš) i dva Kupa Radivoja Koraća (1978, Banja Luka, i 1979, Beograd).
Tri puta bio najbolji strelac Prve lige, i to 1975/76 (777 koševa; 29,9 po utakmici), 1977/78 (894; 34,4) i 1978/79 (743; 33,8). Sa “Skavolinijem” osvojio Kup Evrope (1983).
Za seniorsku reprezentaciju Jugoslavije je debitovao 1973. u prijateljskoj utakmici sa Sovjetskim Savezom, koju je Jugoslavija dobila 77:67. Nastupajući u najboljoj jugoslovenskoj selekciji do 1983. godine, odigrao je 211 utakmica i postigao 3.290 koševa,uz napomenu da u njegovo vreme nije bilo trojke.Davao je polovinu toga sa 7-8 metara. Za to vreme učestvovao na dve Olimpijade, tri Svetska prvenstva i šest Evropskih.
Na mnogim velikim takmičenjima proglašavan za najboljeg igrača i, gotovo uvek, za člana prve petorke. Za najboljeg košarkaša Evrope proglašavan dva puta (1980, 1982).
Pobeda mu je bila u krvi. A da bi pobedio, šutirao je, sa svih rastojanja, gotovo bez promašaja, furiozno ulazio pod koš i efektno poentirao, duhovito i majstorski proigravao saigrače, uspešno čuvao najveće igrače sveta. Gde god da je igrao pratile su ga pune tribine. U novinarskim anketama proglašen je za najboljeg košarkaša veka (1995), to jest za najboljeg košarkaša i za najboljeg sportistu Jugoslavije svih vremena.Povukao se na vrehuncu slave, sa nepunom 31 godinom. Po završetku karijere bio direktor KK “Partizan” (u to vreme prvak Evrope, Istanbul, 1992), direktor Košarkaške reprezentacije Jugoslavije, član Predsedništva Košarkaškog saveza Srbije i KS Jugoslavije, ministar sporta u Vladi Republike Srbije (1991-1992).
priredio za Vas: GOXY:)
Нема коментара:
Постави коментар